Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

sinus Arabicus

  • 1 Arabicus sinus

    m sg
    Rouge (Mer Arabicus sinus)

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > Arabicus sinus

  • 2 Arabicus

    Ā̆răbĭa (on account of the long A in Prop. 3, 10, 16, erroneously written by many Arrabia; cf. Jahn ad Hor. C. 3, 4, 9), ae, f., = Arabia.
    I.
    In an extended sense, the country Arabia, divided by the ancients into Petrœa (from its principal city, Petra), Deserta, and Felix, Plin. 5, 11, 12, § 65; Mel. 1, 10; Vulg. 3 Reg. 10, 15; ib. Gal. 4, 25 al.—
    II.
    In a more restricted sense, a town in Arabia Felix, Mel. 3, 8, 7. —Hence, Ārăbĭcus, a, um, adj., Arabic, Arabian:

    odor (i. e. tus),

    Plaut. Mil. 2, 5, 2:

    sinus,

    Plin. 2, 67, 67, § 168; Mel. 3, 8, 1:

    resina,

    Plin. 14, 20, 25, § 122:

    adamas,

    id. 37, 4, 15, § 56:

    alites,

    id. 37, 10, 54, § 146:

    balanus,

    id. 12, 21, 46, § 102:

    lapicidinae, i. e. of alabaster,

    id. 36, 12, 17, § 78:

    spina,

    the acacia, id. 24, 12, 65, § 107:

    vectis,

    Curt. 7, 2. 17. — Absol.: Ārăbĭca, ae, f. (sc. gemma), a precious stone, similar to ivory, perh. a kind of chalcedony or onyx, Plin. 37, 10, 54, § 145; Isid. Orig. 16, 14.— Ārăbĭcē, adv.: facite olant aedes Arabice, make the apartments redolent with the perfumes of Araby ( frankincense, which was brought from Arabia), Plaut. ap. Diom. p. 378 P. (Arabice olet, id est ex odoribus Arabicis, Fest. p. 23): Arabice sacri vocantur, in Arabic, Sol. c. 33.

    Lewis & Short latin dictionary > Arabicus

  • 3 Meer

    Meer, mare (im allg.). – Oceanus. mare Oceanus (das große Weltmeer). – die spiegelblanke Fläche des Meeres, maris aequor od. aequora: das hohe M., altum (im Ggstz. zur Küste oder zum Hafen): das offene und wogende Meer, salum (σάλος, im Ggstz. zum Hafen): das Mittelländische M., mare medium (das mittlere Meer, Mittelmeer übh.); im engern (in unserm) Sinne, mare nostrum od. internum od. intestinum od. (vom Meer bei Sizilien) mare Siculum: das Schwarze M., Pontus Euxinus; od. bl. Pontus (auch = die Gegend an demselben): das Adriatische Meer, mare Hadriaticum: das Etrurische Meer, mare Etruscum: das Kaspische M., mare Caspium: das Rote Meer, mare rubrum oder rubrum mare (im weit. Sinne der Alten); sinus Arabicus (in unserm Sinne): das Tote Meer, mare mortuum; lacus asphalītes. – am M. gelegen oder auf dem M. – geschehend, maritimus (Ggstz. a mari remotus): im M., marinus: jenseit des M., transmarinus.

    deutsch-lateinisches > Meer

  • 4 HAF

    * * *
    I)
    n. the sea, esp. the high sea, ocean; sigla (láta) í haf, sigla á haf út, to put to sea; hann dó í hafi, he died at sea.
    n. lifting (úlíkligr til hafs).
    * * *
    n. [Swed. haf; Dan. hav; formed from hefja, to lift; a Scandin. word, which seems not to occur in Saxon or Germ.]:—the sea, Hdl. 38; esp. the high sea, the ocean; sigla í (á) haf, láta í haf, to put to sea, Eg. 69, Nj. 4; fimm (sex) dægra haf, five ( six) days’ sail, Landn. 26; koma af hafi, to come off the sea, i. e. to land, Eg. 392; en haf svá mikit millum landanna, at eigi er fært langskipum, Hkr. i. 229; harm sigldi norðr í haf um haustið, ok fengu ofviðri mikit í hafi, Ó. H. 26; sigldi Þórarinn þá á haf út, 125; sigldu síðan á haf út þegar byr gaf, Eg. 125; en byrr bar þá í haf út, id.; en er sóttisk hafit, 126; liggja til hafs, to lie to and wait for a wind, Bs. i. 16; hann dó í hafi, he died at sea, Landn. 264; þeir vissusk jafnan til í hafinu, 56; veita e-m far um hafit, Eb. 196; tyrir austan mitt haf, beyond the sea (i. e. between Iceland and Scandinavia); en er inn sækir í fjörðinn þá er þar svá vítt sem mikit haf, Fms. vi. 296 (for the explanation of this passage see Aarböger for Nord. Oldk. 1868); útí fjarðar-kjapta þar til er haf tekr við, Bs. i. 482: in plur., ganga höf stór ór útsjánum inn í jörðina, Hkr. (begin.); út-haf, regin-haf, the ocean; Íslands-haf, the sea between Iceland and Norway, Fms. vi. 107, Band. 9; Grænlands-haf, the sea between Greenland and America, Fms. iv. 177; Englands-haf, the English Sea, i. e. the North Sea, between England and Norway, 329, x. 272, 398, xi. 201, Fær. 88; Írlands-haf, the Irish Sea, i. e. the Atlantic, Þorf. Karl. 390; Álanz-haf, the gulf of Bothnia, Orkn. (begin.); Sólundar-haf, the sea of the Sulin Island (Norway), Fms. x. 34, 122; Grikklands-haf, the Grecian Archipelago, vi. 134, 161, vii. 85, passim; Svarta-haf, the Black Sea, Hkr. i. 5, Fms. vi. 169; Jótlands-haf, the Cattegat, 264; Jórsala-haf, the sea of Jerusalem, i. e. the Mediterranean, x. 85, Fb. iii; Rauða-haf or Hafið Rauða, the ‘Red Sea,’ i. e. the Ocean (mythol.), nú heldr jörð griðum upp, en himininn varðar fyrir ofan, en Hafit Rauða fyrir utan, er liggr um lönd öll þau er vér höfum tíðendi af, Grág. i. 166; in mod. usage the Red Sea = Sinus Arabicus; Dumbs-haf, the Polar Sea, Landn.; Miðjarðar-haf, the Mediterranean; Atlants-haf, the Atlantic; Kyrra-haf, the Pacific (these three in mod. writers only).
    COMPDS: hafsafl, hafsauga, hafsbotn, hafsbrún, hafsflóð, hafsgeil, hafsgeimr, hafsmegin, hafalda, hafatt, hafbára, hafbylgja, haffugl, haffærr, hafför, hafgall, hafgerðingar, Hafgerðingadrápa, hafgjálfr, hafgola, hafgúfa, hafhallt, hafhrútr, hafíss, hafkaldr, hafkóngr, haflauðr, hafleið, hafleiði, hafleiðis, Hafliði, hafligr, hafnest, hafnýra, hafreið, hafrek, hafreka, hafrekinn, hafrekinn, hafrekstr, hafræðr, hafrœna, hafrœnn, hafsigling, hafsiglingarmaðr, hafskip, hafskíð, hafskrimsl, hafsleipnir, hafstormr, hafstrambr, hafstraumr, hafsúla, haftyrðill, hafvelktr, hafviðri, hafvillr, hafvillur, hafþrunginn.
    B. Lifting; hann hnykkir upp steininum, sýndisk flestum mönnum úlíkligr til hafs fyrir vaxtar sakir, Finnb. 324; cp. Grettis-haf, the lift of Grettir, of a heavy stone.
    II. beginning; upp-haf, principium.

    Íslensk-ensk orðabók > HAF

  • 5 Arabes

    Arabes, bum, Akk. bes u. gew. (griech.) bas, m. (Ἄραβες), die Bewohner Arabiens, die Araber, Cic. de div. 1, 94. Cael. in Cic. ep. 8, 10, 2 (Akk. Arabas). Liv. 45, 9, 6 (Akk. Arabas). Mela 1, 9, 1 (1. § 49, wo Akk. Arabas): Arabum natio, Cic. de div. 1, 92: Arabum populi, Plin. 6, 116. Lucan. 10, 311: Arabum terrae, Amm. 23, 6, 48: Arabes beati, die Bewohner des glückl. Arabiens, ibid. § 45: Arabes Scenītae (Αραβες Σκηνιται), arabische Horden im südl. Teil von Mesopotamien (s. ArabesArabia), Plin. 5, 86: Scenitas Arabas, Amm. 22, 15, 2: diese ( Scenitae) auch bl. Arabes b. Tac. ann. 12, 12: bei Dichtern Eoi Arabes, weil man annahm, daß sie am Rande des Ozeans im Osten wohnten, Tibull. 3, 2, 24: u. so Eoae domus Arabum, Verg. georg. 2, 115. – meton. = Arabien, namque (Syria) Palaestina vocabatur, quā contingit Arabas, Plin. 6, 66: sive in Arabes molles gradietur, Catull. 11, 5: palmiferos Arabas reliquit, Ov. met. 10, 478. – Dav.: 1) Arabs, abis, arabisch, pastor, Prop. 3, 13, 8: mensor, Mart. 3, 65, 5. – 2) Arabia, ae, f. (Ἀραβία), a) das Land Arabien, die Halbinsel des südwestl. Asiens, die noch heute diesen Namen führt, bei den Alten aber auch Name aller Landstriche u. Gegenden, wo mit den Bewohnern des eigentl. Arabiens durch Sprache u. Lebensart verwandte Nomadenstämme hausten, namentlich des südl. Teils von Mesopotamien (noch heute Irak-al-Arabi), des Sitzes der Scenitae Arabes (s. oben). Das eig. Arabien bei den Alten eingeteilt in Arabia Deserta (ἡ ερημος Ἀραβία), Beata od. Felix (ἡ ευδαίμων Ἀρ.) u. Petraea (ἡ κατὰ τών Πέτραν Ἀρ.), Plin. 5, 65 sqq. Mela 1, § 14; auch Arabia terra, Plaut. trin. 933; vgl. Drak. Liv. 25, 7, 4. – Genet. Ārăbĭae gemessen bei Prop. 2, 10, 16. – b) Stadt im glückl. Arabien, j. Aden, Mela 3, 8, 7 (3. § 80). – 3) Arabiānus, ī, m., der Arabianer, Arabier, als Beiname, Spart. Sev. 13, 7. Vopisc. Aurel. 47, 2. Lampr. Alex. 17, 3 u. 4. – 4) Arabicus, a, um, arabisch, odor, Plaut.: insulae, Solin.: sinus, der arab. Meerbusen, das Rote Meer ( κατ' εξοχήν), Plin.: subst., Arabica, ae, f. (sc. gemma), ein elfenbeinähnlicher Edelstein, viell. eine »Chalcedon- od. Onyxart«, Plin. – Adv. Arabicē, arabisch, auf Arabisch, Plaut. fr. b. Diom. 383, 16 (vgl. Paul. ex Fest. 28, 10): Arabice sacri vocantur, Solin. 33. 7. – 5) Arabius, a, um, arabisch, odor, Plaut.: limen, mit arabischen Vorhängen versehen, Prop. – 6) Arabus, a, um, arabisch, odor, Plaut.: artemo, Lucil. sat. 26, 99: lapis, Plin. 36, 153: bitumen, Gargil. cur. boum 23: sinus, Avien. descr. orb. 1099: subst., Arabus, ī, m., der Araber, Corp. inscr. Lat. 10, 3546: Plur. Arabi, ōrum, m., die Araber, G. Cass. fr. b. Charis. 123, 14. Verg. Aen. 7, 605. Aur. Vict. Caes. 4, 12.

    lateinisch-deutsches > Arabes

  • 6 Arabes

    Arabes, bum, Akk. bes u. gew. (griech.) bas, m. (Ἄραβες), die Bewohner Arabiens, die Araber, Cic. de div. 1, 94. Cael. in Cic. ep. 8, 10, 2 (Akk. Arabas). Liv. 45, 9, 6 (Akk. Arabas). Mela 1, 9, 1 (1. § 49, wo Akk. Arabas): Arabum natio, Cic. de div. 1, 92: Arabum populi, Plin. 6, 116. Lucan. 10, 311: Arabum terrae, Amm. 23, 6, 48: Arabes beati, die Bewohner des glückl. Arabiens, ibid. § 45: Arabes Scenītae (Αραβες Σκηνιται), arabische Horden im südl. Teil von Mesopotamien (s. ArabiaArabia), Plin. 5, 86: Scenitas Arabas, Amm. 22, 15, 2: diese ( Scenitae) auch bl. Arabes b. Tac. ann. 12, 12: bei Dichtern Eoi Arabes, weil man annahm, daß sie am Rande des Ozeans im Osten wohnten, Tibull. 3, 2, 24: u. so Eoae domus Arabum, Verg. georg. 2, 115. – meton. = Arabien, namque (Syria) Palaestina vocabatur, quā contingit Arabas, Plin. 6, 66: sive in Arabes molles gradietur, Catull. 11, 5: palmiferos Arabas reliquit, Ov. met. 10, 478. – Dav.: 1) Arabs, abis, arabisch, pastor, Prop. 3, 13, 8: mensor, Mart. 3, 65, 5. – 2) Arabia, ae, f. (Ἀραβία), a) das Land Arabien, die Halbinsel des südwestl. Asiens, die noch heute diesen Namen führt, bei den Alten aber auch Name aller Landstriche u. Gegenden, wo mit den Bewohnern des eigentl. Arabiens durch Sprache u. Lebensart verwandte Nomadenstämme hausten, na-
    ————
    mentlich des südl. Teils von Mesopotamien (noch heute Irak-al-Arabi), des Sitzes der Scenitae Arabes (s. oben). Das eig. Arabien bei den Alten eingeteilt in Arabia Deserta (ἡ ερημος Ἀραβία), Beata od. Felix (ἡ ευδαίμων Ἀρ.) u. Petraea (ἡ κατὰ τών Πέτραν Ἀρ.), Plin. 5, 65 sqq. Mela 1, § 14; auch Arabia terra, Plaut. trin. 933; vgl. Drak. Liv. 25, 7, 4. – Genet. Ārăbĭae gemessen bei Prop. 2, 10, 16. – b) Stadt im glückl. Arabien, j. Aden, Mela 3, 8, 7 (3. § 80). – 3) Arabiānus, ī, m., der Arabianer, Arabier, als Beiname, Spart. Sev. 13, 7. Vopisc. Aurel. 47, 2. Lampr. Alex. 17, 3 u. 4. – 4) Arabicus, a, um, arabisch, odor, Plaut.: insulae, Solin.: sinus, der arab. Meerbusen, das Rote Meer ( κατ' εξοχήν), Plin.: subst., Arabica, ae, f. (sc. gemma), ein elfenbeinähnlicher Edelstein, viell. eine »Chalcedon- od. Onyxart«, Plin. – Adv. Arabicē, arabisch, auf Arabisch, Plaut. fr. b. Diom. 383, 16 (vgl. Paul. ex Fest. 28, 10): Arabice sacri vocantur, Solin. 33. 7. – 5) Arabius, a, um, arabisch, odor, Plaut.: limen, mit arabischen Vorhängen versehen, Prop. – 6) Arabus, a, um, arabisch, odor, Plaut.: artemo, Lucil. sat. 26, 99: lapis, Plin. 36, 153: bitumen, Gargil. cur. boum 23: sinus, Avien. descr. orb. 1099: subst., Arabus, ī, m., der Araber, Corp. inscr. Lat. 10, 3546: Plur. Arabi, ōrum, m., die Araber, G. Cass. fr. b. Charis. 123, 14. Verg. Aen. 7, 605. Aur. Vict. Caes. 4, 12.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Arabes

  • 7 Arabia

    Ā̆răbĭa (on account of the long A in Prop. 3, 10, 16, erroneously written by many Arrabia; cf. Jahn ad Hor. C. 3, 4, 9), ae, f., = Arabia.
    I.
    In an extended sense, the country Arabia, divided by the ancients into Petrœa (from its principal city, Petra), Deserta, and Felix, Plin. 5, 11, 12, § 65; Mel. 1, 10; Vulg. 3 Reg. 10, 15; ib. Gal. 4, 25 al.—
    II.
    In a more restricted sense, a town in Arabia Felix, Mel. 3, 8, 7. —Hence, Ārăbĭcus, a, um, adj., Arabic, Arabian:

    odor (i. e. tus),

    Plaut. Mil. 2, 5, 2:

    sinus,

    Plin. 2, 67, 67, § 168; Mel. 3, 8, 1:

    resina,

    Plin. 14, 20, 25, § 122:

    adamas,

    id. 37, 4, 15, § 56:

    alites,

    id. 37, 10, 54, § 146:

    balanus,

    id. 12, 21, 46, § 102:

    lapicidinae, i. e. of alabaster,

    id. 36, 12, 17, § 78:

    spina,

    the acacia, id. 24, 12, 65, § 107:

    vectis,

    Curt. 7, 2. 17. — Absol.: Ārăbĭca, ae, f. (sc. gemma), a precious stone, similar to ivory, perh. a kind of chalcedony or onyx, Plin. 37, 10, 54, § 145; Isid. Orig. 16, 14.— Ārăbĭcē, adv.: facite olant aedes Arabice, make the apartments redolent with the perfumes of Araby ( frankincense, which was brought from Arabia), Plaut. ap. Diom. p. 378 P. (Arabice olet, id est ex odoribus Arabicis, Fest. p. 23): Arabice sacri vocantur, in Arabic, Sol. c. 33.

    Lewis & Short latin dictionary > Arabia

  • 8 Arabica

    Ā̆răbĭa (on account of the long A in Prop. 3, 10, 16, erroneously written by many Arrabia; cf. Jahn ad Hor. C. 3, 4, 9), ae, f., = Arabia.
    I.
    In an extended sense, the country Arabia, divided by the ancients into Petrœa (from its principal city, Petra), Deserta, and Felix, Plin. 5, 11, 12, § 65; Mel. 1, 10; Vulg. 3 Reg. 10, 15; ib. Gal. 4, 25 al.—
    II.
    In a more restricted sense, a town in Arabia Felix, Mel. 3, 8, 7. —Hence, Ārăbĭcus, a, um, adj., Arabic, Arabian:

    odor (i. e. tus),

    Plaut. Mil. 2, 5, 2:

    sinus,

    Plin. 2, 67, 67, § 168; Mel. 3, 8, 1:

    resina,

    Plin. 14, 20, 25, § 122:

    adamas,

    id. 37, 4, 15, § 56:

    alites,

    id. 37, 10, 54, § 146:

    balanus,

    id. 12, 21, 46, § 102:

    lapicidinae, i. e. of alabaster,

    id. 36, 12, 17, § 78:

    spina,

    the acacia, id. 24, 12, 65, § 107:

    vectis,

    Curt. 7, 2. 17. — Absol.: Ārăbĭca, ae, f. (sc. gemma), a precious stone, similar to ivory, perh. a kind of chalcedony or onyx, Plin. 37, 10, 54, § 145; Isid. Orig. 16, 14.— Ārăbĭcē, adv.: facite olant aedes Arabice, make the apartments redolent with the perfumes of Araby ( frankincense, which was brought from Arabia), Plaut. ap. Diom. p. 378 P. (Arabice olet, id est ex odoribus Arabicis, Fest. p. 23): Arabice sacri vocantur, in Arabic, Sol. c. 33.

    Lewis & Short latin dictionary > Arabica

  • 9 Arabice

    Ā̆răbĭa (on account of the long A in Prop. 3, 10, 16, erroneously written by many Arrabia; cf. Jahn ad Hor. C. 3, 4, 9), ae, f., = Arabia.
    I.
    In an extended sense, the country Arabia, divided by the ancients into Petrœa (from its principal city, Petra), Deserta, and Felix, Plin. 5, 11, 12, § 65; Mel. 1, 10; Vulg. 3 Reg. 10, 15; ib. Gal. 4, 25 al.—
    II.
    In a more restricted sense, a town in Arabia Felix, Mel. 3, 8, 7. —Hence, Ārăbĭcus, a, um, adj., Arabic, Arabian:

    odor (i. e. tus),

    Plaut. Mil. 2, 5, 2:

    sinus,

    Plin. 2, 67, 67, § 168; Mel. 3, 8, 1:

    resina,

    Plin. 14, 20, 25, § 122:

    adamas,

    id. 37, 4, 15, § 56:

    alites,

    id. 37, 10, 54, § 146:

    balanus,

    id. 12, 21, 46, § 102:

    lapicidinae, i. e. of alabaster,

    id. 36, 12, 17, § 78:

    spina,

    the acacia, id. 24, 12, 65, § 107:

    vectis,

    Curt. 7, 2. 17. — Absol.: Ārăbĭca, ae, f. (sc. gemma), a precious stone, similar to ivory, perh. a kind of chalcedony or onyx, Plin. 37, 10, 54, § 145; Isid. Orig. 16, 14.— Ārăbĭcē, adv.: facite olant aedes Arabice, make the apartments redolent with the perfumes of Araby ( frankincense, which was brought from Arabia), Plaut. ap. Diom. p. 378 P. (Arabice olet, id est ex odoribus Arabicis, Fest. p. 23): Arabice sacri vocantur, in Arabic, Sol. c. 33.

    Lewis & Short latin dictionary > Arabice

См. также в других словарях:

  • Sinus Arabicus — Sinus Arabicus,   Name des Roten Meeres im Altertum …   Universal-Lexikon

  • SINUS Magnus — Ptol. pars est Oceani Eoi seu Orientalis. Vulgo Golfe de Cochinchine, seu etiam Golfe d Hainam dicitur; estque inter partem australem Imperii Sinarum, regnum Cocinchinae, et Haynamum insulam. Est autem Sinus Maris, pars eius curvô litore… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SINUS Salutaris — idem, vel certe proximus portui Gabrantonicorum in ora Angliae orientali inter ostia Abi et Vedrae esse videtur, reste Camdenô. Vide Ibi. Addantur hîc Sinus maris Mediterranei, a sreto Herculeo, ubi mare Mediterraneum initium sumit, inchoando, a… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ARABICUS Sinus — quem Dionusius cum auctore libri de Mundo c. 2. et aliis plersque Graecis, a mari Rubro perpetuo distinguit. Mare enim Rubrum ipsis Oceani pars est inter Aethiopiam et Indiam interiecta. Ex Latinis tamen aliqui, atque etiam ex Graecis nonnulli,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Arabĭcus sinus — (a. Geogr.), so v.w. Arabischer Meerbusen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Persian Gulf naming dispute — Map of the Persian Gulf The name of the body of water separating the Arabian Peninsula from the Iranian plateau, historically and internationally known as the Persian Gulf after the land of Persia (Iran), has been disputed by some Arab countries… …   Wikipedia

  • Namensstreit Persischer Golf — Sheikh Saeed Al Maktoum House, Dubai, Vereinigte Arabische Emirate. Von der historischen Karte wurde das Wort Persischer von Persischer Golf entfernt Der Name des Persischen Golfes, welcher die Arabische Halbinsel vom Iran trennt, wird seit den… …   Deutsch Wikipedia

  • Namensstreit um den Persischen Golf — Sheikh Saeed Al Maktoum House, Dubai, Vereinigte Arabische Emirate. Von der historischen Karte wurde das Wort Persischer von Persischer Golf entfernt Der Name des Persischen Golfes, welcher die Arabische Halbinsel vom Iran trennt, wird seit den… …   Deutsch Wikipedia

  • Namensgebung des Persischen Golfes — Der Persische Golf, welcher die Arabische Halbinsel vom Iranischen Hochland trennt, hatte im Laufe der Geschichte verschiedene Namen. Varianten der Bezeichnung „Persischer Golf“ (persisch ‏خليج فارس‎ chalidsch e fārs, benannt nach der… …   Deutsch Wikipedia

  • Rothes Meer — (Arabischer Meerbusen, bei den Arabern Bahr el Ahmar, in er Bibel Jam Suph, d.i. Schilfmeer), 1) (a. Geogr.), hieß im Alterthum Sinus arabicus od. Mare rubrum, auch Erythräisches Meer od. war eigentlich nur der westliche Theil desselben, indem… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Rotes Meer — (Arabischer Meerbusen, bei den Alten Sinus Arabicus [vgl. Erythräisches Meer], bei den Arabern Bachrel Hidschaz), schneidet in nordnordwestlicher Richtung zwischen Asien und Afrika ein und trennt Arabien von Ägypten, so daß diese Länder nur noch… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»